Dit verhaal gelezen en gehoord hebbende raakt mij en mijn partij niet zozeer persoonlijk, maar wel in ons gevoel. Dit verhaal speelt al ruim een jaar. Omwonenden zijn er al een dik jaar dag en nacht mee bezig. Ik zag in alles vorige week dat het hun emotioneel erg raakt. Wat ons betreft luistert het college niet naar deze burgers en hun empathisch vermogen is ook niet al te best op deze kwestie. Want los van de feiten en het onderzoek lopen de emoties zo hoog op dat je niet meer van een geschikte locatie kan spreken. En als we dan toch naar de feiten en het omgevingsonderzoek gaan kijken kan het college wat ons betreft terug naar de tekentafel. De doelgroep of deze woongroep is vrij oncontroleerbaar dus zou er een locatie gekozen moeten worden waar het beter beheersbaar en controleerbaar wordt. Waar dit dan moet zijn is vooral ergens waar het prikkelarm is zoals industrieterrein of ergens waar veel handhaving aanwezig is en niet op een doorgaande weg waar veel jonge gezinnen wonen en jonge kinderen langs fietsen, dit is verre van prikkelarm. Maar hé, dit is ook het werk van het college en van specialisten en het is volgens ons echt te makkelijk om te zeggen dat de risico’s laag zijn. Eén begeleider is veel te weinig, weten wij uit ervaring, dus dat is risico hoog. Wat ons betreft is de doelgroep onvoldoende geanalyseerd en wordt deze ook redelijk gebagatelliseerd om te kunnen stellen welke locatie nou precies geschikt is. Deze locatie is meer geboren uit het feit dat er geen andere locatie is en dat is dan niet perse geschikt.
En ja voor iedereen is een plek in onze samenleving, maar voor mensen met zware psychische problemen en mensen die ontoerekeningsvatbaar zijn moet vooral een geschikte plek gevonden worden. Ik heb me redelijk verdiept in de verschillende psychische aandoeningen en met alle respect voor deze mensen kunnen zij erg onvoorspelbaar zijn. En niemand wil op zijn geweten hebben aan beide kanten dat er iets behoorlijk mis gaat.
Wij lazen ook in de collegebrief dat het college geschrokken is van de vijandigheid van de omwonenden en dat dit ook betrekking heeft op de toekomstige bewoners. Dit is een beetje een vals stukje projectie (de omwonenden zijn nu het probleem?) van het college om hun zin te krijgen en getuigt ook van weinig inlevingsvermogen. De omwonenden zijn emotioneel en een beetje de wanhoop nabij, dat is geen vijandigheid. Onze vraag aan dit college is: wilt u dit koste wat het kost nou gaan doordrukken?
Wij zijn hier als raad om het leven voor de Groningers zo aangenaam mogelijk te maken en niet om dit aapje, het niet vinden van een geschikte locatie voor deze woonvorm, op de schouder van de burger te parkeren. Het is gewoon te makkelijk waarom andere locaties niet geschikt zouden zijn, wat wij zo hebben kunnen zien is dat het college te weinig gezocht heeft naar alternatieve locaties. (bestemming van veel locaties zijn al anders ingedeeld is het verhaal).
En dan: uit het omgevingsonderzoek: er zijn bij andere Skaeve Huse projecten geen situaties bekend waarin bewoners buiten het terrein van de woonvorm anderen hebben bedreigd of een geweldmisdrijf hebben gepleegd. Je zou dan zeggen mooi vergelijkingsmateriaal. Maar niets is minder waar want deze projecten waren niet zoals in Harkstede straks het geval is, gerealiseerd binnen 100 meter van woonhuizen en aan een doorgaande weg. Kan het college ons dan uitleggen waarop zij dan baseren dat het risicoprofiel laag is?
Los van het emotionele gedeelte zit er ook nog een financieel plaatje aan, want het is bekend dat dit een waardevermindering van de woning betekent.
Wat gaat het college hier aan doen?
